Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη αναδείχθηκε ότι η Yoga είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φυσικοθεραπεία στη μείωση του χρόνιου πόνου της μέσης (οσφυαλγία) του συχνότερου δηλαδή προβλήματος άλγους στους ενήλικες.
Η ανωτέρω μελέτη με κύριο ερευνητή τον Δρ Robert B. Saper παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ετήσιο συνέδριο του 2106 της Αμερικάνικης Ακαδημίας Διαχείρισης Πόνου (American Academy of Pain Management) που πρόσφατα μετονομάστηκε σε Ακαδημία Ολιστικής Διαχείρισης του Πόνου (American Academy of Integrative Pain Management).
Παλαιότερες μελέτες έχουν αναδείξει ότι η Yoga βελτιώνει το αίσθημα του πόνου, τη λειτουργικότητα της πάσχουσας περιοχής ενώ μειώνει και τη χρήση των αναλγητικών φαρμάκων. Για παράδειγμα σύμφωνα με μία μετανάλυση του 2013 αναδείχθηκε μικρό έως μέτριο ευεργετικό αποτέλεσμα στις διαταραχές λειτουργικότητας λόγω οσφυαλγίας χάρις τη Yoga.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η φυσικοθεραπεία αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας. Η φυσικοθεραπεία στο δυτικό κόσμο θεωρείται πλέον ως μια από τις συμβατικές θεραπείες και αποτελεί την πιο κοινή μη φαρμακολογική παρέμβαση στην οποία παραπέμπουν οι ιατροί για την αντιμετώπιση της χρόνιας οσφυαλγίας των ασθενών τους. Μάλιστα περίπου το ¼ των ασθενών με χρόνια οσφυαλγία παραπέμπεται για φυσικοθεραπεία.
«Γνωρίζουμε ότι η Yoga είναι αποτελεσματική, γνωρίζουμε ότι και η φυσιοθεραπεία είναι αποτελεσματική αλλά δεν ξέρουμε τη συγκριτική αποτελεσματικότητα τους» δήλωσε ο Δρ Saper. Για να συστήσουμε στους ασθενείς μας μια συμπληρωματική πράξη υγείας όπως η Yoga οφείλουμε να αποδείξουμε ότι έχει τουλάχιστον την ίδια αποτελεσματικότητα με τη συμβατικές θεραπείες και ενδεχομένως να προσφέρει και άλλα οφέλη όπως στην σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας.
Στη μελέτη συμμετείχαν 320 ενήλικες ασθενείς από την περιοχή της Βοστώνης που έπασχαν από χρόνια οσφυαλγία. Οι ασθενείς είχαν πολύ υψηλή βαθμολογία πόνου (μέσος όρος 7 στα 10 στην κλίμακα πόνου) και αρκετά άτομα παρουσιάζαν σημαντικές λειτουργικές διαταραχές και «αναπηρία» λόγω του πόνου. Το 70% εξ αυτών ελάμβαναν παυσίπονα και περίπου το 20% ελάμβαναν οπιοειδή.
«Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα στο να συλλέξουμε τους ασθενείς μας για αυτή τη μελέτη» είπε ο Δρ Saper «αυτό αποδίδεται στο ότι τα άτομα αυτά υποφέραν από χρόνια οσφυαλγία και δεν υπήρχε γι αυτούς τρόπος να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους».
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 3 ομάδες: Yoga, φυσικοθεραπεία, εκπαίδευση. Για να αναπτυχθεί ένα δομημένο πρωτόκολλο στο οποίο υποβάλλονταν όλα τα άτομα της ομάδας Yoga ο Δρ Saper και οι συνεργάτες του οργάνωσαν μια ομάδα εμπειρογνωμόνων η οποία ανασκόπησε τη διεθνή βιβλιογραφία σχετική με το θέμα. Το τελικό προϊόν ήταν ένα 75λεπτο εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Τα μαθήματα ξεκίνησαν με ένα μικρό μέρος πάνω στη φιλοσοφία της Yoga (μη βία. μετριοπάθεια, αυτοαποδοχή).
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της μελέτης στο συνέδριο ένας εκ των ακροατών ρώτησε πως ήταν δυνατόν να ενθαρρυνθούν οι ασθενείς που πονούσαν να λάβουν μια στάση στο πάτωμα όταν πολλοί φοβούνται για κάποιο ενδεχόμενο τραυματισμό. Ο Δρ Saper απάντησε ότι «ορισμένοι ασθενείς είχαν πράγματι δυσκολία και κυρίως αυτοί που ήταν παχύσαρκοι. Αλλά αυτά τα μαθήματα πρέπει να προχωράνε αργά και ήπια. Στα αρχικά μαθήματα αυτό που χρειάστηκε να κάνουν ήταν να τοποθετηθούν στο πάτωμα και να θέσουν τα γόνατα στο στήθος ή να λάβουν την «table position» ( παλάμες και γόνατα στο πάτωμα).
Η ομάδα της φυσικοθεραπείας έλαβε 15 συνεδρίες των 60 λεπτών που περιλάμβανε αερόβια άσκηση, ενώ η ομάδα εκπαίδευσης πήρε ένα βιβλίο για τη διαχείριση του πόνου στην πλάτη.
Τόσο η φυσικοθεραπεία όσο και η Yoga συνεχίστηκαν για 12 εβδομάδες και ακολούθως οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν συνολικά για 52 εβδομάδες (1 έτος ). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα άτομα τυχαιοποιήθηκαν ώστε είτε να συνεχίσουν μαθήματα Yoga και φυσικοθεραπεία είτε στο να εφαρμόσουν ότι έμαθαν στο σπίτι.
Η μελέτη ανέδειξε ότι όσον αφορά το θέμα της λειτουργικότητας (σύμφωνα με την βαθμολογία κατά το Ronald Morris Disability Questionnaire) για τα άτομα που έκαναν τακτικά τα μαθήματα τους, η Yoga και η φυσικοθεραπεία ήταν εξίσου αποτελεσματικές και καλύτερες από την εκπαίδευση. Βρέθηκε ότι το 48% των ατόμων της ομάδας Yoga παρουσίασε βελτίωση τουλάχιστον 30% στο ερωτηματολόγιο «Roland Morris Disability Questionnaire» ενώ το ποσοστό των ατόμων που παρουσίασε ανάλογη βελτίωση στην ομάδα της φυσικοθεραπείας και εκπαίδευσης ήταν 37% και 23% αντίστοιχα. Ίδια αποτελεσματικότητα βρέθηκε και με την βαθμολογία πόνου.
Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί από τους ασθενείς που θα κάνουν Yoga θα έχουν σημαντική κλινική βελτίωση. Ενώ αρχικά το 70% των συμμετεχόντων ελάμβαναν παυσίπονα, μετά τις πρώτες 12 εβδομάδες της μελέτης μόνο το 20% της ομάδας Yoga συνέχισε να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Ανάλογος αριθμός ατόμων της ομάδας Yoga και της φυσικοθεραπείας ανάφεραν ότι αισθάνονται πολύ βελτιωμένοι και ικανοποιημένοι. Φάνηκε επίσης ότι η Yoga είναι ασφαλής με μόνο ήπιες συνήθως παροδικές εξάρσεις του πόνου. Τα αποτελέσματα της μελέτης δεν μπορούν ωστόσο να γενικευτούν και αυτό γιατί «η μελέτη αφορούσε ένα πολύ δομημένο, τυποποιημένο πρόγραμμα Yoga» είπε ο Dr Saper. «Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τους ασθενείς οι οποίοι πάνε σε στούντιο με δασκάλους που δεν έχουν εκπαιδευτεί στη θεραπευτική Yoga».
Κληθείς να σχολιάσει αυτή τη νέα μελέτη ο Δρ Robert Bonakdar MD δήλωσε ότι η ομορφιά της Yoga είναι ότι χαρακτηρίζεται από μία πλειοτροπική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό. Περιλαμβάνει όχι μόνο την επίγνωση του σώματος αλλά και του νου και της αναπνοής. Επίσης εξίσου σημαντικό είναι ότι δεν έχεις το αρνητικό συναίσθημα ότι κάνεις κάποια ιατρική παρέμβαση. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η Yoga έχει θετική επίδραση στις εγκεφαλικές λειτουργίες.
Έχει διαπιστωθεί ότι τα άτομα που για χρόνια εξασκούν τη Yoga έχουν περισσότερη φαιά ουσία σε σχέση με άλλα άτομα που είναι σωματικά εξίσου δραστήρια αλλά με άλλους τρόπους. Έχει φανεί ότι η φαιά ουσία του εγκεφάλου η οποία είναι σημαντική για τις νοητικές λειτουργίες μειώνεται με την αύξηση της ηλικίας, ωστόσο τα άτομα που συστηματικά για πολλαπλά έτη κάνουν Yoga παρουσιάζουν σχεδόν μηδενική ή πολύ μικρή μείωση. «Η συσχέτιση είναι γραμμική. Όσο πιο πολλά χρόνια εξασκείσαι στη Yoga τόσο περισσότερη φαιά ουσία έχει ο εγκέφαλος σου» δήλωσε μία άλλη ιατρός η M. Catherine Bushnell.
Η Yoga επηρεάζει πολλές περιοχές του εγκεφάλου που είναι σημαντικές για τη διαμόρφωση του αισθήματος του πόνου. Η Yoga είναι μία σύνθετη δραστηριότητα που περιλαμβάνει όχι μόνο την άσκηση αλλά και τον έλεγχο της αναπνοής και το διαλογισμό. Η Δρ Bushnell αναφέρθηκε επίσης σε μία μελέτη στην οποία μετρήθηκε ο χρόνος που μπορούσε να κρατήσει κάποιος το χέρι του στο κρύο νερό. Βρέθηκε ότι οι επαγγελματίες της Yoga είχαν μεγαλύτερη ανοχή στον πόνο από τους άλλους ανθρώπους. Μάλιστα σε μία περιοχή του εγκεφάλου «τη νησίδα» διαπιστώθηκε συσχέτιση μεταξύ της ανοχής του πόνου και της ποσότητας της φαιάς ουσίας.
nikolaosvalvis.gr
COMMENTS