Τι είναι η σπονδυλολίσθηση;
Είναι η μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τον υποκείμενο του σπόνδυλο. Η πιο συχνή είναι η πρόσθια σπονδυλολίσθηση ή προσθιολίσθηση. Η οπίσθια μετατόπιση λέγεται οπισθολίσθηση και η πλάγια πλαγιολίσθηση.
Πού οφείλεται;
Ανάλογα με το αίτιο διαχωρίζουμε και τους διαφορετικούς τύπους. Έτσι η δυσπλαστική οφείλεται σε συγγενείς ανωμαλίες, η ισθμική οφείλεται σε βλάβη στον ισθμό (οξύ κάταγμα, επιμήκυνση και λέπτυνση ή κάταγμα από καταπόνηση), η εκφυλιστική οφείλεται σε ανεπάρκεια λόγω εκφύλισης του δίσκου και των οπισθίων αρθρώσεων, η τραυματική οφείλεται σε οξύ κάταγμα στα οπίσθια στοιχεία.
Πως εκδηλώνεται;
Οι ασθενείς με σπονδυλολίσθηση μπορεί να αναφέρουν οσφυαλγία ή και ισχιαλγία, καθώς συχνά παρουσιάζουν πίεση στην εξερχόμενη ρίζα.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Η απλή πλάγια ακτινογραφία μας δίνει πληροφορίες για το βαθμό της σπονδυλολίσθησης, ενώ οι λοξές προβολές απεικονίζουν την παρουσία σπονδυλόλυσης στους ισθμούς. Σε υπόνοια σπονδυλόλυσης αλλά με αρνητικές ακτινογραφίες, το σπινθηρογράφημα είναι χρήσιμο στη διάγνωση.
Σε ποιους και πότε εμφανίζεται;
Το κύριο αίτιο της ισθμικής σπονδυλολίσθησης είναι η σπονδυλόλυση, δηλαδή η λύση της συνέχειας του ισθμικού τόξου. Είναι πιο συχνή στα αγόρια. Η κληρονομικότητα είναι ένας σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας. Επίσης είναι 4 φορές πιο συχνή σε αθλητές (ενόργανη γυμναστική, κολύμβηση, πάλη και ποδόσφαιρο). Η εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση παρουσιάζεται σε άτομα άνω των 40 ετών και είναι συχνότερη στις γυναίκες.
Πως αντιμετωπίζεται;
Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με σπονδυλόλυση χωρίς σπονδυλολίσθηση δεν χρειάζονται θεραπεία. Στους συμπτωματικούς συστήνεται τροποποίηση των δραστηριοτήτων ανάπαυση και παυσίπονα. Παρομοίως, σε ασθενείς ασυμπτωματικούς με σπονδυλολίσθηση δεν χρειάζεται θεραπεία. Η συμπτωματική σπονδυλολίσθηση μικρού βαθμού αντιμετωπίζεται αρχικά συντηρητικά. Η σπονδυλολίσθηση μεγάλου βαθμού που προκαλεί συμπτώματα, συνήθως χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση.
COMMENTS