Τι είναι τα ινομυώματα;
Τα ινομυώματα αποτελούν καλοήθεις όγκους της μήτρας που εμφανίζονται στην αναπαραγωγική ηλικία των γυναικών και προκαλούν πλήθος συμπτωμάτων που αφορούν την ομαλή λειτουργία της, είτε σαν αναπαραγωγικό όργανο είτε με τη μορφή διαταραχής της περιόδου.
Η μήτρα που είναι σχήματος απιοειδούς (σαν αχλάδι δηλαδή) αποτελείται από λείες μυϊκές ίνες ενώ τα ινομυώματα φέρουν σκληρό ινώδη ιστό άλλοτε άλλης σκληρότητας, που δεν έχει έτσι τη δυνατότητα σύσπασης ή διάτασης όπως οι ίνες της μήτρας . Έτσι, τα ινομυώματα στη μήτρα διαταράσσουν την υφή και λειτουργία αυτής και ανάλογα με τη θέση τους προκαλούν διαφορετικά συμπτώματα.
Αν είναι το μεγαλύτερο τμήμα τους επιφανειακό λέγονται υπορρογόνια και γενικότερα δεν γίνονται αντιληπτά ακόμα και όταν συχνά ξεπεράσουν τα 5-6 cm προκαλώντας μόνο πιεστικά φαινόμενα στους περιβάλλοντες ιστούς της μήτρας, όπως π.χ. η ουροδόχος κύστη με συνέπεια δυσουρικά ενοχλήματα ή το έντερο με αποτέλεσμα δυσάρεστο αίσθημα η πίεση κατά την αφόδευση ή ακόμα και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, λόγω της κινητοποίησης της μήτρας κατά το σεξ.
Όταν το μεγαλύτερο τμήμα τους βρίσκεται εντός του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας, ονομάζονται τοιχωματικά και ανάλογα με το μέγεθος τους από 2-3 cm και πάνω μπορούν δυνητικά να εμποδίσουν την ομαλή σύσπαση της μήτρας προκαλώντας αιμορραγίες ή πόνο από την απότομη αύξηση των διαστάσεων τους. Σημασία μεγάλη βέβαια, έχει όχι μόνο το μέγεθος αλλά και ο αριθμός των τοιχωματικών μαζών καθώς περισσότερα του ενός επηρεάζουν σε βαρύτητα τη συμπτωματολογία τους.
Τα ινομυώματα τέλος, που τρυπούν την κοιλότητα της μήτρας και περνούν στο εσωτερικό της λέγονται υποβλεννογόνια και είναι συχνά τα πιο θορυβώδη από πλευράς συμπτωμάτων καθώς ακόμα και σε μικρό μέγεθος 1-2 cm προκαλούν αιμορραγίες και πτώση του αιματοκρίτη καθώς εμποδίζουν τη σύσπαση των σπειροειδών αρτηριών της μήτρας (τελικές απολήξεις της μητριαίας αρτηρίας) που συμβαίνει κατά την έμμηνο ρύση και την αποκόλληση και αποβολή του ενδομητρίου κατά την περίοδο.
Γονιμότητα & Εγκυμοσύνη
Είναι σαφές, ότι η παρουσία των ινομυωμάτων δυσκολεύει την σύλληψη και την επίτευξη γονιμότητας καθώς εκτός από ανατομικές παρεμβολές στο ενδομήτριο ή στις σάλπιγγες, τα ινομυώματα αυτά καθαυτά παράγουν αντιεμφυτευτικούς παράγοντες που δυσχεραίνουν την τεκνοποίηση.
Παρόλα ταύτα, λόγω της πολύ συχνής παρουσίας της παθολογίας αυτής (40% του γενικού πληθυσμού) παρουσιάζονται πολλές φορές εγκυμοσύνες που φέρουν ινομυώματα στο πρώτο τρίμηνο είτε γνωστά από παλιότερα ή πρωτοεμφανιζόμενα στην ίδια την κύηση.
Η παρουσία των ινομυωμάτων στην εγκυμοσύνη αποτελεί ένα παράγοντα που την μετατρέπει σε κύηση υψηλού κινδύνου! Αυξάνονται οι αποβολές α’ τριμήνου όταν η εμφύτευση γίνεται πλησίον των εστιών ινομυωμάτων, όπως και οι αποκολλήσεις και αιμορραγίες α’ και β´ τριμήνου ενώ η απότομη αύξηση των διαστάσεων τους κατά την εγκυμοσύνη συχνά προκαλεί υαλοειδή εκφύλιση και πόνο κατά το γ´ τρίμηνο .
Η βαρύτερη επιπλοκή των ινομυωμάτων κατά την εγκυμοσύνη πάντως, είναι ο πρόωρος τοκετός καθώς ενεργοποιείται ο μηχανισμός σύσπασης των ινών της μήτρας από φλεγμονή λόγω εκφύλισης ή αιμορραγίας αποκόλλησης ανάλογα με τα ανατομικά δεδομένα της εγκυμοσύνης .
Συχνά επίσης, η εγκυμοσύνη ολοκληρώνεται με καισαρική τομή ιδιαίτερα όταν η τοπογραφική τους θέση είναι χαμηλή κοντά στον τράχηλο (έξοδος της μήτρας) οπότε και παρεμποδίζεται η εμπέδωση του εμβρύου και η ομαλή εξέλιξη του τοκετού.
Αίτια και Τρόποι Αντιμετώπισης
Παρόλο που η αιτιολογία των ινομυωμάτων είναι ορμονοεξαρτώμενη γονιδιακή και ως εκ τούτου κληρονομική φαίνεται ότι στη σύγχρονη εποχή έχει αυξηθεί επικίνδυνα η συχνότητα τους σε νεαρές γυναίκες πράγμα που μπορεί να αποδοθεί και στη σύγχρονη διατροφή και την αυξημένη περιεκτικότητα σε φυτοοιστρογόνα των κρεάτων αλλά και των οπωρολαχανικών .
Η αντιμετώπιση της παθολογίας αυτής είναι κατά κανόνα χειρουργική όταν τα συμπτώματα ή η αποτυχία επίτευξης γονιμότητας επιβάλλουν την αφαίρεση τους. Ο χρυσός κανόνας θεραπείας είναι η επεμβατική λαπαροσκόπηση καθώς δίνει την δυνατότητα εύκολης ανάρρωσης της ασθενούς και εμπεριστατωμένης και ολοκληρωμένης αφαίρεσης τους λόγω της μεγέθυνσης του οπτικού πεδίου που επιφέρει η τεχνική της λαπαροσκόπησης .
Για υποβλεννογόνια ινομυώματα δε, επιλέγουμε την επεμβατική υστεροσκόπηση που χωρίς τομές εισέρχεται στο εσωτερικό της μήτρας και τα καθαρίζει αναίμακτα. Συχνά για επιπλεγμένα περιστατικά εφαρμόζεται συνδυασμός των δυο μεθόδων .
Τέλος, η πρόοδος της βιοτεχνολογίας έχει καταλήξει στην ρομποτική αφαίρεση των ινομυωμάτων όπου η τρισδιάστατη όραση σε συνδυασμό με την εργονομικότερη συρραφή με το ρομπότ Da Vinci κάνουν ακόμα πιο αναίμακτα περιστατικά και με λιγότερο πόνο και χρόνο στην ανάρρωσή τους.
COMMENTS