Ως Σ.Δ. κυήσεως ορίζεται η υδατανθρακική δυσανεξία που αναπτύσσεται ή για πρώτη φορά ανακαλύπτεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η εγκυμοσύνη, μέσω της αυξημένης παραγωγής ινσουλίνης, θεωρείται διαβητογόνος παράγοντας.
Παρουσιάζεται σε ένα ποσοστό 2-4% των εγκύων.
Ποιες είναι οι επιπλοκές του Σ.Δ. της κύησης στις εγκύους;
Διακρίνουμε τις μαιευτικές επιπλοκές, οι οποίες είναι: το υδράμνιο, η προεκλαμψία, οι ουρολοιμώξεις και πυελονεφρίτιδα, το αυξημένο ποσοστό γέννησης μεγάλου βάρους νεογνών (μεγαλοσωμία), ο πρόωρος τοκετός, ο ενδομήτριος θάνατος, η υπέρταση της εγκυμοσύνης και το αυξημένο ποσοστό καισαρικών τομών.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη Σ.Δ. κυήσεως;
-
Βεβαρυμένο μαιευτικό ιστορικό
-
Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη
-
Γλυκοζουρία (γλυκόζη στα ούρα) στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
-
Γέννησης μεγάλου βάρους νεογνών ή έμβρυα μεγάλου βάρους για την ηλικία της κύησης που εξελίσσεται
-
Ανεξήγητους ενδομήτριους θανάτους
-
Παχυσαρκία
-
Σ.Δ. σε προηγούμενη κύηση
Ταξινόμηση του Σ.Δ.
-
Ασυμπτωματικός, αλλά παθολογική καμπύλη σακχάρου
-
Σ.Δ. με έναρξη >20ο έτος της ηλικίας, με διάρκεια 0-9 έτη, χωρίς αγγειακές επιπλοκές
-
Σ.Δ. με έναρξη μεταξύ 10ου και 19ου έτους, χωρίς αγγειακές επιπλοκές
-
Σ.Δ. με έναρξη πριν το 10ο έτος, με διάρκεια άνω των 20 ετών και αγγειοπάθεια κάτω ακρων και αμφιβληστροειδοπάθεια
-
Σ.Δ. με νεφροπάθεια
-
Σ.Δ. με αμφιβληστροειδοπάθεια
-
Σ.Δ. με ισχαιμική νόσο μυοκαρδίου
-
Σ.Δ. με μεταμοσχευμένο νεφρό
Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της υπεργλυκαιμίας μειώνει σημαντικά όλες τις επιπλοκές που περιγράψαμε προηγουμένως. Επομένως, είναι χρήσιμο, πρώτον, να ενημερώνονται όλες οι ασθενείς με Σ.Δ. για τα οφέλη που απολαμβάνουν από τη ρύθμιση του επιπέδου του σακχάρου, πριν την επίτευξη εγκυμοσύνης και, δεύτερον, να ελέγχονται όλες οι έγκυες για Σ.Δ. κυήσεως με δοκιμασίες φόρτισης με γλυκόζη.
Ποιες είναι οι δοκιμασίες ελέγχου;
Όλες οι έγκυες πρέπει να ελέγχονται για δυσανεξία στη γλυκόζη, στην 24η-28η εβδομάδα, ενώ ο έλεγχος για δυσανεξία στη γλυκόζη θα πρέπει να γίνεται από την 1η επίσκεψη όταν υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες κινδύνου για Σ.Δ. (παχυσαρκία, ΒΜΙ>27, προηγούμενο νεογνό >4000gr, προηγούμενο ιστορικό ενδομήτριου θανάτου, Σ.Δ. κυήσεως σε προηγούμενη κύηση, προηγούμενο παιδί με καρδιακή ανωμαλία) ή οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια της κυήσεως όταν το σάκχαρο νηστείας είναι >105mg, ή γλυκοζουρία 1+ σε δύο περιστάσεις, ή 2+ σε τυχαίο δείγμα.
- Δοκιμασία Ανίχνευσης
Χορηγούνται 50gr γλυκόζης, και μία ώρα μετά μετράται η γλυκόζη. Εάν η συγκέντρωσή της είναι ≥ 140mg/dl, τότε η δοκιμασία θεωρείται θετική και ακολουθεί η γλυκαιμική καμπύλη.
- Γλυκαιμική καμπύλη (ή καμπύλη σακχάρου)
Χορήγηση 100gr γλυκόζης από στόματος (μετά από 8-14 ώρες νηστείας) και μέτρηση γλυκόζης ανά ώρα για 3 ώρες. Σε περίπτωση που η δοκιμασία διάγνωσης αποκαλύψει Σ.Δ. κυήσεως, τότε ενημερώνεται η ασθενής για την αναγκαιότητα της σωστής ρύθμισης των επιπέδων της γλυκόζης (γλυκόζη νηστείας <105mg/dl, και 2 ώρες μετά από το γεύμα <120mg/dl), στην αρχή με δίαιτα, και αν αυτό δεν επιτυγχάνεται, τότε με χορήγηση ινσουλίνης.
Μετά τις 28 εβδομάδες η U/S εκτίμηση του εμβρύου πρέπει να γίνεται ανά 4 εβδομάδες, για τυχόν ύπαρξη μακροσωμίας, για την εκτίμηση του αμνιακού υγρού και επίσης Doppler ομφαλικής αρτηρίας.
Εάν η παρακολούθηση του εμβρύου είναι καθησυχαστική, και το βάρος του εμβρύου είναι μικρότερο των 4000gr, τότε ο τοκετός μπορεί να περιμένει μέχρι και την 40η εβδομάδα, ενώ όταν υπάρχει εμφανής εμβρυοπυελική δυσαναλογία με μεγαλοσωμία του εμβρύου, ή εμβρυϊκή δυσχέρεια που διαπιστώνεται στο U/S έλεγχο ή στο βιοφυσικό προφίλ, τότε ο τοκετός προκαλείται με καισαρική τομή.
COMMENTS