Η επικοινωνία είναι μια διαδικασία κατά την οποία συντελείται μια αμφίδρομη ανταλλαγή δεδομένων, πληροφοριών, συναισθημάτων, εικόνων, λέξεων και συμπεριφορών. Ξεκινά από τα πρώτα μόλις δευτερόλεπτα της ζωής του ανθρώπου με το κλάμα, την πιο πρώιμη ένδειξη κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Από τους πρώτους μήνες παρατηρούνται προσπάθειες για επικοινωνία όπως οι κραυγές, το γέλιο, οι πρώτες συλλαβές που επαναλαμβάνονται ρυθμικά, οι εκφράσεις προσώπου. Το παιδί καθημερινά ανακαλύπτει, πιάνει, δαγκώνει, γλείφει, αντιδρά σε ακουστικά ερεθίσματα, αισθήσεις απαραίτητες για να ανακαλύψει τον κόσμο γύρο του.
Κοντά στον 1,5 χρόνο, ήδη χρησιμοποιεί μια μικρή ομάδα λέξεων(μπαμπά-μαμά-γάλα κ.λ.). Πλησιάζοντας τα 2,5 έτη οι γονείς αρχίζουν να αναρωτιούνται αν το παιδί τους είναι πίσω γλωσσικά σε σχέση με τα άλλα παιδιά, αν χρησιμοποιούν ικανοποιητικό για την ηλικία τους λεξιλόγιο και πώς θα μπορούσαν οι ίδιοι να ενισχύσουν την ανάπτυξη του λόγου.
Ο ρόλος του γονιού και η συμμετοχή στην γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στην εξέλιξη της ομιλίας και είναι μείζονος σημασίας καθώς η καθημερινή αλληλεπίδραση είναι αυτή που δημιουργεί ευκαιρίες και προϋποθέσεις για επικοινωνία.
Παρακάτω θα παραθέσουμε απλές στρατηγικές που θα βοηθήσουν τους γονείς να ενισχύσουν το λόγο του παιδιού τους.
- Βλεμματική επαφή και ακρόαση
Τα παραπάνω αποτελούν τις σημαντικότερες δεξιότητες για να χτιστεί η επικοινωνία και αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων.
Όταν μιλάμε με το παιδί μας καλό θα ήταν να έχουμε την προσοχή του, να είμαστε σίγουροι ότι ακούει αυτά που του λέμε και του ζητάμε να μας κοιτάει στα μάτια. Για να γίνει πιο εύκολο, οι γονείς θα πρέπει να κατέβουν στο ύψος του παιδιού για να του μιλήσουν ή και να παίξουν μαζί του.
Για να τραβήξουμε την προσοχή του ακόμη περισσότερο μπορούμε να αυξομειώνουμε την ένταση της φωνής μας και να αλλάζουμε φωνές υποδυόμενοι φωνές ηρώων παραμυθιού.
- Δημιουργούμε συνθήκες για επικοινωνία
Οι γονείς από υπέρμετρη αγάπη και ενδιαφέρον για το παιδί τους, το φροντίζουν και ικανοποιούν τις ανάγκες του πριν ακόμα προκύψουν.
Πολλές φορές έχουμε δώσει νερό χωρίς να διψάνε, τους δίνουμε φαγητό χωρίς να πεινούν, τους δίνουμε τα παιχνίδια δίχως να τα έχουν ζητήσει ή να έχουν ολοκληρώσει με το προηγούμενο.
Καλό είναι να δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να εκφράσουν τα θέλω τους, τις επιθυμίες τους, να το ζητήσουν ή να το δείξουν. Εμείς από την πλευρά μας θα επαναλάβουμε αυτό που μας ζητάει το παιδί καθαρά και αργά, αν μας το δείχνει θα το επαναλάβουμε χωρίς να απαιτούμε από το ίδιο να το προφέρει. Αν το παιδί μας δεν ξέρει τι θέλει ή πώς να το ζητήσει, του ζητάμε να μας το δείξει.
- Μαθαίνουμε καινούργιες λέξεις
Καθημερινά χρησιμοποιούμε πληθώρα λέξεων για να επικοινωνήσουμε με τους γύρω μας. Το παιδί απορροφά οποιαδήποτε πληροφορία σαν “σφουγγάρι”.
Μπορούμε να αναπτύξουμε το λεξιλόγιό του ονοματίζοντας καθημερινά πράγματα και περιγράφοντας κάθε τι που κάνουμε με μικρές προτάσεις, μιλώντας πάντα αργά και καθαρά ( φόρεσε την μπλούζα σου, φέρε τα παπούτσια σου).
Ονοματίζουμε εικόνες ζώων και αντικειμένων ή παιχνιδιών, παροτρύνουμε το παιδί μας να τις επαναλάβει ή να μιμηθεί ήχους ζώων.
Έπειτα περνάμε στα παραμύθια. Περιγράφουμε τις εικόνες στην αρχή με 2-3 λέξεις και σταδιακά κάνουμε μικρές προτάσεις. Οι «μωρουδιακές» λέξεις δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται (μαμ-ατα-νάνι ) καθώς μπερδεύουν το παιδί και δεν τις αποχωρίζεται εύκολα στο μέλλον.
Σαν γονείς μπορούμε μόνο να προσφέρουμε και όχι να βλάψουμε το παιδί μας. Ακόμα και αν το παιδί μας παρουσιάσει κάποιες δυσκολίες στο λόγο του, να θυμάστε ότι δεν είμαστε υπαίτιοι γι αυτό και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάτι δεν κάναμε σωστά. Συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό για να σας κατευθύνει, να σας βοηθήσει και να σας συμβουλέψει.
COMMENTS