“Ακούω το σώμα μου”…μια φράση που έχουμε ακούσει ή διαβάσει αρκετά τον τελευταίο καιρό.
Έχουμε αναρωτηθεί τι μπορεί να σημαίνει ή είναι απλά ένα από τα κλισέ που επαναλαμβάνουμε; Το σώμα μας είναι ένας πολύ σημαντικός δείκτης του τι μας συμβαίνει και ενεργοποιείται πολύ πριν εμείς καταλάβουμε ή καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τα πρώτα συμπτώματα. Ένα βρέφος όταν γεννιέται, είναι σε πλήρη επαφή και συντονισμό με το σώμα του και τις ανάγκες του, καθώς το σώμα του είναι αυτό που θα του δείξει αν πεινάει, αν κρυώνει, αν θέλει αγκαλιά και όποιες άλλες ανάγκες τυχόν έχει.
Μεγαλώνοντας, χάνουμε αυτή την τόσο άμεση επαφή και επικεντρωνόμαστε περισσότερο στις σκέψεις, λιγότερο στα συναισθήματα μας και σχεδόν καθόλου στο σώμα μας. Η εκπαίδευση που λαμβάνουμε από μικρή παιδική ηλικία, επικεντρώνεται στο δεξί ημισφαίριο και έχει να κάνει κυρίως με γνωστικές πληροφορίες και λιγότερο με πληροφορίες που ενεργοποιούν και το αριστερό ημισφαίριο και σχετίζονται με την συναισθηματική νοημοσύνη, τις καλλιτεχνικές δεξιότητες κλπ.
Όσο περισσότερο μεγαλώνουμε, τόσο μας παρασέρνει η δίνη της καθημερινότητας και τρέχουμε να προλάβουμε τα μαθήματα του σχολείου, αλλά και τις άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες που καθημερινά έχουμε. Σε ενήλικη ζωή, έχει τόσο πολύ ενσωματωθεί αυτή η καθημερινότητα που έχει γίνει το μόνιμο μοτίβο μας, με αποτέλεσμα αρκετά συχνά να βιώνουμε πόνους που δεν αναγνωρίζουμε εγκαίρως. Μόνο όταν οι πόνοι γίνουν πολύ έντονοι, σχεδόν ανυπόφοροι τους δίνουμε σημασία και προσπαθούμε με πολύ κόπο να κάνουμε κάτι.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν επανασυνδεόμασταν με το σώμα μας! Στην επανασύνδεση αυτή, σημαντικός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο οργανισμός αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα και το πώς προσαρμόζεται στο περιβάλλον: η σωστή εκπαίδευση, η καλή γνώση και τα βιώματά μας και οι επιλογές στη στάση ζωής μας, θα καθορίσουν το αν αντιδρούμε καλύτερα ή χειρότερα στα εξωτερικά ερεθίσματα. Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να προσανατολιστεί εκ νέου στο σώμα μας και να αναγνωρίζει έγκαιρα τα μηνύματα.
Η έγκαιρη ανάγνωση των μηνυμάτων, σε συνδυασμό με διάφορες στρατηγικές πρόληψης που μπορούμε να εφαρμόσουμε όπως η αυτο-φροντίδα, το να διατηρούμε μια θετική οπτική των πραγμάτων, το να έχουμε θετικούς ανθρώπους στη ζωή μας, αλλά και να εστιάσουμε στο κομμάτι της ισορροπημένης διατροφής, θα μας βοηθήσει στο να καταφέρουμε να αγαπήσουμε και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, ώστε να μπορέσουμε να εξελιχτούμε.
Αν παραμελούμε κάποια κομμάτια του, αυτά πάντα θα φωνάζουν για προσοχή!
COMMENTS