Συχνά, όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα στην σχέση σας και αυτά τα μοιράζεστε με φίλους και γνωστούς, λαμβάνετε πολλές συμβουλές. Ποιες όμως από αυτές είναι ωφέλιμες για την σχέση σας; Υπάρχουν κάποιες που δεν θα σας βοηθήσουν, εάν τις ακολουθήσετε, ή ακόμα και να καταστρέψουν την σχέση σας;
Αρκεί η αγάπη των φίλων σας για να σας βοηθήσει να ευημερήσετε μέσα στην σχέση σας; Οι συμβουλές που σας δίνουν είναι “προσαρμοσμένες” στην δική σας ζωή και προσωπικότητα;
Όταν δίνει κανείς συμβουλές συνήθως είναι εκείνες που αναπαράγει από την οικογένεια του ή κοινωνικούς μύθους.
Παρακάτω παραθέτω μερικούς:
Αν υπάρχει αγάπη, όλα τα άλλα λύνονται.
Η αγάπη δεν είναι αρκετή. Στους περισσότερους γάμους (ειδικά μετά την άφιξη ενός μωρού) οι άνθρωποι σταματούν να χαϊδεύουν ο ένας τον άλλο, να κάνουν “σπουδαίο” σεξ, να διασκεδάζουν και να επιδιώκουν περιπέτειες. Οι σχέσεις έχουν την τάση να γίνονται ατελείωτες λίστες υποχρεώσεων. Ωφέλιμο είναι να δημιουργήσετε (ή να διατηρήσετε) αυτά τα μέρη μιας σχέσης με προτεραιότητα.
Το να μιλάς στον σύντροφο σου για προηγούμενες συναισθηματικές πληγές μόνο χειρότερη θα κάνει την σχέση.
Στην ψυχοθεραπεία αναγνωρίζει κανείς ότι το παρελθόν δεν είναι ποτέ νεκρό. Πολλές φορές είναι ένα μεγάλο ψυχοφθόρο εμπόδιο για ζήσουμε στο παρόν. Είναι δυνατή η επεξεργασία προηγούμενων συναισθηματικών τραυματικών εμπειριών. Δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τη μνήμη σας γι’ αυτό. Το να μοιράζονται οι σύντροφοι τις τραυματικές τους εμπειρίες τους φέρνει κοντά, σιγά σιγά χτίζεται η επίγνωση: “ο αγαπημένος μου σύντροφος έχει μέσα του όλα του τα βιώματα και καθημερινά δεν έχω να συνδεθώ και να αλληλεπιδράσω μόνο μαζί του άλλα και με όλες αυτές!”
Οι καλύτερες σχέσεις είναι αυτές στις οποίες οι άνθρωποι είναι πιο ανεξάρτητοι και λιγότερο “χρεωμένοι” ο ένας από τον άλλο.
Η αλληλεξάρτηση είναι ο ορισμός της σχέσης. Οι άνθρωποι μέσα σε μια σχέση προσπαθούν να ικανοποιήσουν ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Όταν ο ένας πονάει, ο άλλος ακούει. Όσο οι βασικές αλλά και οι βαθύτερες ανάγκες των συντρόφων ικανοποιούνται μέσα στην σχέση, η σχέση ευημερεί και αναπτύσσεται.
Εάν δεν επικοινωνείτε με τον σύντροφο σας, τότε αυτό είναι σημάδι ότι δεν είναι η “αδελφή ψυχή” σας.
Το σίγουρο είναι ότι αν δεν δουλέψετε την επικοινωνία σας, η σχέση θα φθαρεί με την πάροδο του χρόνου, ακριβώς όπως θα ξεραθεί ένας κήπος που δεν ποτίζεται. Όλες οι σχέσεις απαιτούν εργασία.
Εάν μια σχέση χρειάζεται θεραπεία, είναι ήδη πολύ αργά.
Υπολογίζεται ότι ένα στα δέκα ζευγάρια που χωρίζουν επισκέπτονται σύμβουλο ή ψυχοθεραπευτή. Πλέον η θεραπεία ζεύγους είναι πολύ αποτελεσματική και μπορεί να “σώσει” μια σχέση. Ακόμα και σε περιπτώσεις όπου το ζευγάρι χωρίζει η μετέπειτα σχέση τους (μετά τον χωρισμό/διαζύγιο υφίσταται σχέση, ειδικά εάν έχει δημιουργηθεί οικογένεια με παιδιά) είναι πολύ πιο ικανοποιητική.
Τα ζευγάρια μαλώνουν περισσότερο για το σεξ, τα χρήματα και τα παιδιά.
Αυτές οι μάχες προκύπτουν από τις αποτυχημένες προσφορές για να συνδεθούν συναισθηματικά. Αυτές τις στιγμές, είναι σημαντικό να στρέφονται ο ένας προς τον άλλον και να αντικρίζουν τις βαθύτερες ανικανοποίητες ανάγκες τους.
Όλες οι συγκρούσεις μπορούν να λυθούν.
Ακριβώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο ποσοστό των συγκρούσεων στις σχέσεις είναι διαρκές (συνεχίζουν να επαναλαμβάνονται), οπότε αυτό που απαιτείται είναι η αποδοχή των διαφορών προσωπικότητας του άλλου. Ο στόχος είναι, λοιπόν, η διαχείριση των συγκρούσεων, όχι η επίλυσή τους.
Όλες οι συγκρούσεις σε μια σχέση είναι ίδιες.
Ορισμένες συγκρούσεις είναι πολύ “καυτές”, ο συμβιβασμός μπορεί να είναι πολύ δύσκολος. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε τα μη διαπραγματεύσιμα όρια σας, όταν πρόκειται για συγκρούσεις. Τι είστε πρόθυμοι να σταματήσετε; Τι να αποδεχθείτε;
Η σύγκρουση είναι ένα σημάδι ότι είστε σε κακή σχέση.
Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη σε όλες τις σχέσεις. Επιπλέον, υπάρχει σύγκρουση για κάποιο λόγο: για να βελτιώσουμε την κατανόηση του συντρόφου μας. Η σύγκρουση συνήθως προκύπτει από χαμένες προσπάθειες επικοινωνίας, ειδικά σε ένα άτομο που προσπαθεί να έρθει συναισθηματικά πιο κοντά στο άλλο. Η σύγκρουση προκύπτει, επίσης, από τις διαφορές μεταξύ των συντρόφων στις προσδοκίες. Αξίζει να μιλήσουμε.
Ζώντας μόνος με περιστασιακές σχέσεις είναι μια επιλογή τρόπου ζωής που είναι ισοδύναμη από την άποψη των αποτελεσμάτων της ζωής με το να παντρευτείς.
Η κοινωνική επιδημιολογία έχει δείξει ότι – παντού στον πλανήτη – οι άνθρωποι που ζουν μόνοι πεθαίνουν νωρίτερα, είναι λιγότερο υγιείς, είναι λιγότερο πλούσιοι και αναρρώνουν από ασθένεια πιο αργά από τους ανθρώπους που είναι παντρεμένοι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες, οι οποίοι έχουν πολύ χειρότερα δίκτυα κοινωνικής υποστήριξης από ό, τι οι γυναίκες. Όταν οι άνδρες βρίσκονται σε δεσμευμένη σχέση, τα κοινωνικά τους δίκτυα αυξάνονται.
Ο γάμος είναι απλά ένα συμβόλαιο.
Τα ψυχολογικά οφέλη και τα οφέλη στην υγεία της έγγαμης ζωής είναι τεράστια. Μετά από 50 χρόνια κοινωνικής επιδημιολογίας, διαπιστώθηκε ότι στις ανεπτυγμένες χώρες η μεγαλύτερη πηγή υγείας, πλούτου, μακροζωίας και απόλυτης ευημερίας των παιδιών είναι ένας ικανοποιητικός και υγιής γάμος.
Είναι τα ταυτόσημα στοιχεία (οι ομοιότητες) που κάνουν τις σχέσεις να λειτουργούν.
Είναι η ποικιλία που κάνει τις σχέσεις ενδιαφέρουσες. Είναι τα συμπληρωματικά στοιχεία εκείνα που τροφοδοτούν την σχέση. Δεν ψάχνουμε για τους κλώνους μας. Η διάσημη μελέτη του Claus Wedekind δείχνει ότι οι φερορμόνες που βρίσκουμε πιο σέξι είναι από άτομα που είναι περισσότερο γενετικά διαφορετικά από εμάς. Στιγμές όπου αναδεικνύονται τα συμπληρωματικά στοιχεία είναι όταν, κατά την διάρκεια μιας διαφωνίας, ακούγονται φράσεις όπως: “Αυτό είναι ενδιαφέρον, πες μου περισσότερα” ή “έχεις δίκιο και μπορεί να κάνω λάθος” ή “πολύ καλή ιδέα δεν την είχα σκεφτεί εγώ!”.
Έχετε συναντήσει αυτούς του μύθους; Πώς θα ήταν οι σχέσεις σας εάν τους καταρρίπτατε;
gkekis.gr
COMMENTS