Ζωή δεν είναι να περιμένεις να περάσει η καταιγίδα, σημαίνει να μάθεις να χορεύεις στη βροχή.
Μέσα σε μια πρόταση, εμπεριέχονται πολλά νοήματα και πολλές συγκρούσεις. Από τη μια η απαισιοδοξία από την άλλη η αισιοδοξία, από τη μια ένα περίμενε από την άλλη ένα ξεκίνα, μια μπρος, μια πίσω, μια πάλη ανάμεσα στο μπορώ και στο δε μπορώ.
Μια συναισθηματική κατάσταση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με μια λέξη ως ΄΄θλίψη΄΄ ή ΄΄κατάθλιψη΄΄. Μπορεί να ξεκινήσει αργά και σιγανά, μπορεί να ξεσπάσει απότομα και φωναχτά, μπορεί να οφείλεται σε ενδογενείς ή εξωγενείς παράγοντες. Από όπου κι αν προέρχεται, οποιαδήποτε μορφή κι αν έχει, ταλαιπωρεί, κουράζει, φοβίζει, ματαιώνει, πονάει. Λέξεις που μπορεί να φαίνονται θεωρητικές και επιφανειακές αλλά για εκείνον που τις βιώνεις είναι βαθιές και επώδυνες.
Το καταθλιπτικό άτομο είναι βυθισμένο στον εαυτό του και την κακή του κατάσταση, το παρελθόν του μοιάζει αξεπέραστο ενώ το παρόν και το μέλλον του δύσκολο, ψάχνει διαρκώς ένα νόημα και όταν τελικά καταφέρνει να το βρει καταφέρνει και να το ματαιώσει.
Παρουσιάζει μια συμπεριφορά που φαίνεται σαν να είναι σκόπιμα μειωμένη και αργή, η λειτουργία της σκέψης και της επεξεργασίας αυτής φαίνεται να κινείται με βραδύτητα και αδυναμία.
Υπάρχει μια διαρκής αναζήτηση αντικειμένων που θα του παρέχουν αγάπη, φροντίδα, επιβεβαίωση, ασφάλεια ένα εδώ και ένα για πάντα. Όμως ακόμα κι αν τελικά έρθουν αυτά τα συναισθήματα κοντά του, νιώθει τόσο ανίκανο να ανταποκριθεί, είτε γιατί νιώθει ότι δεν τα αξίζει, είτε γιατί νιώθει ότι δεν θα μπορέσει να τα συνεχίσει και να τα εμπλουτίσει.
Η θεραπεία μιας τέτοιας κατάστασης έρχεται πρώτα μέσα από το ίδιο το άτομο, ζητώντας βοήθεια προτρέπει και επιτρέπει στον εαυτό του να βρει λύση σε αυτό που μοιάζει ατελείωτο και άσκοπο. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα και ο ψυχοθεραπευτής να γίνει ένας συνοδοιπόρος στην βελτίωση του ψυχικού τραύματος.
COMMENTS