Για την καινούργια μου θεραπευόμενη, την ικανότατη και εν -συναισθητική συνάδελφο που περνάει την δική της δυσκολία στο παρόν της.
Λίγες σκέψεις και λίγα λόγια που αφορούν την ουσία της θεραπείας.
“Να κάθεσαι όσο πιο πολύ μπορείς στον κόσμο του ανθρώπου απέναντι σου, μαζί του. Να μπορείς να ισορροπείς ανάμεσα στο Απέναντι και στο Μαζί. Να μένεις όσο πιο πολύ μπορείς μαζί του στο σκοτάδι του για να αφεθείς εσύ, ως θεραπεύτρια, να βρεις που έχει χαθεί το μικρό “παιδάκι” που φωνάζει. Το μικρό “παιδάκι” όταν φοβάται πανικοβάλλεται γιατί είναι μόνο του, ανακούφισε το και δώσε του το χέρι σου. Άκουσε το και μην βιάζεσαι να του δώσεις λύση. Δεν θέλει έτοιμη λύση –να κατανοηθεί θέλει– να νιώσει ότι αυτά που νιώθει δεν το απειλούν, αυτά που σκέφτεται δεν το τρομάζουν και αυτά που προσπαθεί να αποδεχθεί, Εσύ τα έχεις ήδη αποδεχθεί.
Θέλουμε Αλήθεια στην θεραπεία, αλλά θέλουμε όταν αναδυθεί η αλήθεια να μην τυφλωθεί ο άνθρωπος απέναντι μας. Τι κάνεις? Χτίζεις Συνθήκη και Συναισθηματικό περιβάλλον που επιτρέπει την ουσιαστική ενδυνάμωση της θεραπευτικής σχέσης. Εκεί είναι όλα.
Ως θεραπευτής θα συναισθανθείς, θα “καθαρίσεις”, θα εξαγνίσεις για να Δημιουργήσεις ότι ο θεραπευόμενος σου ήδη ξέρει ότι Μπορεί αλλά δεν ξέρει Πως. Μην κατευθύνεις αλλά συμπορεύσου. Δημιούργησε μια καινούργια Αρχή για να νιώσει ο θεραπευόμενος σου ότι μπορεί να Δημιουργήσει την Εξέλιξη της καινούργιας του Αρχής. Και νιώσε, νιώσε το συναίσθημα των λέξεων του, το συναίσθημα μέσα στα μάτια του, μπες στον κόσμο του και δες με τα μάτια του αλλά κράτησε και την δική σου ματιά. Άφησε τον να περιπλανηθεί, κανένας δεν χάνεται όταν περιπλανιέται αλλά δίπλα του είσαι Εσύ.
Έχε στο νου σου την προωρότητα, όλα στον δικό τους χρόνο και όχι στον δικό σου χρόνο.
Κ πιο πολύ, όσο πιο πολύ μπορείς να Νιώθεις. Μην ξεχνάς ότι το μικρό “παιδί” στην θεραπεία πρώτα Νιώθει και μετά ακούει και σκέφτεται. Κ το σκοτάδι του? Δεν αλλάζεις την υφή του σκοταδιού αλλά την ματιά του ανθρώπου, δεν εξοντώνεις τους δαίμονες του αλλά τον “ψηλώνεις” για να τους κοιτάει και να τους απομυθοποιεί”
Όλες οι θεραπείες πάντα μου μαθαίνουν κάτι καινούργιο και όλοι οι άνθρωποι απέναντι μου είναι μια μόνιμη πηγή συναισθημάτων και έμπνευσης.
antigonisimeonidou.wordpress.com
COMMENTS