Δέντρα στολισμένα, φωτάκια που αναβοσβήνουν, φουσκωτοί Άγιο-βασιλίδες και ταρανδάκια κοσμούν σχεδόν κάθε σπίτι αυτές τις μέρες. Όσο πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα, τρέχουμε να κάνουμε τα τελευταία ψώνια για το γιορτινό τραπέζι, αλλά και να πάρουμε τα δώρα για τους δικούς μας ανθρώπους. Χανόμαστε ακόμα και σε αυτές τις μέρες στις υποχρεώσεις και τα τραπέζια χάνοντας για ακόμα μία φορά την ουσία.
Με τους ρυθμούς που έχει αποκτήσει η ζωή μας τη σημερινή εποχή μας απομένουν ελάχιστες μέρες από τις 365 που έχει ο χρόνος στις οποίες μπορούμε να περάσουμε ποιοτικό, αλλά και ποσοτικό χρόνο με τα μέλη της οικογένειας μας. Ακόμα όμως και αυτές τις μέρες βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος προσπαθώντας να ευχαριστήσουμε όλους τους ανθρώπους που απαρτίζουν την εκτεταμένη μας οικογένεια. Πώς γίνεται όμως να είναι όλοι ευχαριστημένοι στον ίδιο βαθμό; Με το να γίνουμε χίλια κομμάτια όχι μόνο δεν θα σκορπίσουμε χαμόγελα ευχαρίστησης και ικανοποίησης, αλλά το πιο πιθανό είναι να καταρρεύσουμε εμείς και ίσως να εισπράξουμε κάποια δυσαρεστημένα βλέμματα ή ακόμα και να έχουμε προστριβές με τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Ποια είναι τελικά η ουσία των γιορτών; Είναι να προσπαθήσουμε να φέρουμε εις πέρας για ακόμα μία χρονιά τις τόσες υποχρεώσεις όπως κάθε χρόνο και συνεπώς να δούμε ένα σενάριο να επαναλαμβάνεται; Ας μην αφήνουμε τα χρόνια να κυλούν και η κάθε χρονιά να είναι η ίδια και απαράλλαχτη από την προηγούμενη. Το πιο ουσιαστικό για όλο τον χρόνο, αλλά και φυσικά για τις γιορτινές αυτές μέρες είναι να συνδεθούμε ξανά με τους δικούς μας ανθρώπους. Η καθημερινότητα με τις απαιτήσεις της μας έχει κάνει να απομακρυνθούμε από τον σύντροφό μας, ακόμα και από τα παιδιά μας. Καταλήγουμε να μαζευόμαστε όλοι μαζί το βράδυ και να πρέπει να διευθετήσουμε διάφορα πρακτικά ζητήματα για την επόμενη μέρα, για να πάμε εξουθενωμένοι στο κρεβάτι. Στα παιδιά μας προσπαθούμε να δώσουμε προτεραιότητα και ποιοτικό χρόνο, αλλά εξίσου μετράει και ο ποσοτικός χρόνος.
Τα παιδιά μας λαχταρούν να μας χορτάσουν και να περάσουν στιγμές μαζί μας. Στιγμές χαλαρές όπου θα καθόμαστε όλοι μαζί στο χαλί και θα χαζολογάμε δημιουργικά παίζοντας παιχνίδια, κάνοντας πλάκες και γαργαλητά. Έχουν ανάγκη να χτίσουν αναμνήσεις με εμάς, τις οποίες θα έχουν φυλαχτό για την υπόλοιπη ζωή τους και θα μπορέσουν να κληροδοτήσουν και στα παιδιά τους. Γιατί μόνο αν έχεις τέτοιες εμπειρίες χαραγμένες στον ψυχικό σου κόσμο μπορείς εύκολα να τις ανασύρεις και να τις κάνεις κι εσύ με τη δική σου οικογένεια. Ας είναι αυτές οι γιορτές πιο δημιουργικές και με περισσότερη σύνδεση με τους δικούς μας ανθρώπους!
COMMENTS