Οι κράμπες αποτελούν μη ηθελημένες και επώδυνες μυικές συσπάσεις που είτε λύονται από μόνες τους ή με διάταση τους πάσχοντος μυός. Ο μηχανισμός που τις προκαλεί δεν είναι πλήρως κατανοητός.
Εκείνο που προκύπτει από την επιστημονική βιβλιογραφία είναι ότι σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση κραμπών παίζει μια αλλοίωση του νευρoμυικού μηχανισμού ελέγχου της μυικής σύσπασης. Η έκφραση της αλλοίωσης αυτής ευνοείται από τον μυικό κάματο ( την κούραση δηλαδή σε μια αθλητική δραστηριότητα ή κατά την διάρκεια μιας οξείας μέγιστης ισχύος μυική σύσπαση) και αντιμετωπίζεται με αναπλήρωση ηλεκτρολυτών.
Έχουν σαφή κλινικά και ηλεκτρομυογραφικά χαρακτηριστικά που τις ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες παθολογικές μυικές συσπάσεις.
Η επικρατέστερη θεωρία λέει πως οι κράμπες προκαλούνται από μη επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού, καθώς οι ηλεκτρολύτες (νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, χλώριο, ασβέστιο) που περιέχονται στο νερό και στα ισοτονικά ποτά είναι εκείνοι που πυροδοτούν την κίνηση των μυών. Απουσία ηλεκτρολυτών από το σώμα προκαλεί αδυναμία των μυών που εμφανίζεται ως κράμπα. Τα τελευταία όμως χρόνια η παραπάνω θεωρία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται.
Η πιο πρόσφατη θεωρία λέει πως οι ξαφνικοί μυϊκοί σπασμοί πως εμφανίζονται όταν δοθεί η εντολή για τη συστολή ενός μυός ενώ αυτός βρίσκεται ήδη σε κατάσταση συστολής. Το φαινόμενο που μόλις περιγράψαμε αφορά κυρίως τους αθλητές οι οποίοι εξαντλούν τους μύες τους κατά τη διάρκεια έντονης προπόνησης.
Τα σημεία στα οποία θα πρέπει να δίνεται έμφαση από όσους παθαίνουν συχνά κράμπες είναι:
• Επαρκής ενυδάτωση.
• Ισορροπημένη διατροφή και κάλυψη αναγκών σε όλα τα θρεπτικά συστατικά.
• Ξεκούραση των μυών και stretching.
• Συμβουλή γιατρού εάν οι κράμπες είναι συχνές και συνοδεύονται και από συμπτώματα όπως η ερυθρότητα του δέρματος.
COMMENTS