Το Μωρό Μου Κλαίει… Έχει Κολικούς;

Οι κολικοί πρώτου τριμήνου χαρακτηρίζονται από έντονο κλάμα του μωρού χωρίς εμφανή αιτία. Στην πραγματικότητα ορίζονται ως «έντονο κλάμα που διαρκεί πάνω από 3 ώρες για πάνω από 3 ημέρες την εβδομάδα».

Πρόκειται για μία σχετικά συνηθισμένη κατάσταση που συνήθως εμφανίζεται μεταξύ της 3^ης και της 6^ης εβδομάδας της ζωής, ενώ στην πλειοψηφία των βρεφών υποχωρούν στον 3^ο-4^ο μήνα της ζωής τους. Η αιτιολογία τους παραμένει αδιευκρίνιστη και η συχνότητά τους δε διαφέρει μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, πρόωρων και τελειόμηνων βρεφών.

Χαρακτηριστικά των κολικών

• Έχουν αιφνίδια έναρξη και λήξη

• Δεν σχετίζονται με τη δραστηριότητα του μωρού πριν την έναρξή τους: εάν έτρωγε, εάν κοιμόταν, εάν ήταν ήσυχο ή ανήσυχο.

• Συνοδά συμπτώματα:

  • Κοκκίνισμα του προσώπου

  • Μαζεύει τα πόδια στην κοιλιά και τα τεντώνει πάλι

  • Η κοιλιά του μπορεί να είναι φουσκωμένη

  • Η πλάτη του μπορεί να είναι σε υπερέκταση, σαν τόξο

• Το κλάμα μπορεί να υποχωρήσει με την έξοδο αερίων, τις εντερικές κινήσεις ή την κένωση

   

Άλλα αίτια έντονου κλάματος που πρέπει να αποκλειστούν

• Πείνα: συνήθως τα βρέφη κάτω των τριών μηνών τρώνε κάθε 2-3 ώρες. Κάποιες φορές όμως και νωρίτερα, ειδικά τα αποκλειστικά θηλάζοντα.

• Πόνος-Πυρετός: Ελέγξτε για πυρετό και ξεντύστε το μωρό σας για πιθανό εξάνθημα ή κάποιο τραυματισμό.

• Κούραση ή Υπερδιέγερση μετά από πολλά παιχνίδια ή ερεθίσματα: Το ελαφρό φάσκιωμα, η πιπίλα, η αγκαλιά ή μία βόλτα τα ηρεμούν.

• Τροφική ευαισθησία: τα θηλάζοντα μπορεί να παρουσιάζουν ευαισθησία σε κάποια τροφή που κατανάλωσε η μητέρα και εκείνα που τρέφονται με τροποποιημένο γάλα αγελάδας στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος.

• Γαστοοισοφαγική παλινδρόμηση: Τότε, το βρέφος – αφού ξεκινήσει τη σίτιση – σταματάει να τρώει, κλαίει και τεντώνει το σώμα του κάνοντας υπερέκταση (σαν τόξο).

   

4 Μύθοι για τους κολικούς

• Οι πολλοί περιορισμοί στη διατροφή της μητέρας ΔΕΝ βοηθούν

• Οι αλλαγές γαλάτων ΔΕΝ βοηθούν

• Συνήθως ΔΕ βοηθά η χορήγηση φαρμάκων

• Η διακοπή του θηλασμού και η σίτιση με αγελαδινό γάλα ΔΕΝ βελτιώνει τους κολικούς

• Το βρέφος δεν κακομαθαίνει με την αγκαλιά

   

Τι να κάνω για να βοηθήσω το μωρό μου

Τις περισσότερες φορές οι γονείς νιώθουν αβοήθητοι, εξαντλημένοι, θυμωμένοι, ένοχοι. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ανεπαρκείς στην ανατροφή του παιδιού τους. Συνεπώς, η υποστήριξη των γονέων είναι ιδιαίτερα σημαντική στην αντιμετώπιση των κολικών του βρέφους. Κάνετε ένα διάλειμμα, προσπαθήστε να ηρεμήσετε οι ίδιοι πρώτα και στη συνέχεια προσπαθήστε να ηρεμήσετε το μωρό. Ζητήστε τη βοήθεια συγγενών ή φίλων που θα μπορούσαν για λίγη ώρα να ασχοληθούν με το μωρό. Εάν είστε μόνοι στο σπίτι αφήστε το μωρό σε ασφαλές μέρος (πχ ανάσκελα στην κούνια του) για λίγα λεπτά

• Μωρά που σιτίζονται με μπουκάλι.

  • Προσπαθούμε να μειώσουμε την κατάποση αέρα, φροντίζοντας ώστε η θηλή (το μπροστινό μέρος του μπουκαλιού) να γεμίζει πλήρως με γάλα

  • Βάλτε το μωρό να ρευτεί συχνά

  • Οι συχνές εναλλαγές γάλακτος και τα υποαλλεργικά γάλατα συνήθως δε βοηθούν. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά

• Μωρά που θηλάζουν

  • Οι μητέρες που θηλάζουν θα είναι καλό να παρατηρούν εάν κάποια από τις τροφές που καταναλώνουν δημιουργεί περισσότερα συμπτώματα στο βρέφος και να την αποφύγουν. Δοκιμάζουμε την αποφυγή κάποιας τροφής για μία εβδομάδα και αξιολογούμε το αποτέλεσμα. Εάν δεν αλλάξει κάτι, επαναφέρουμε την τροφή στο διαιτολόγιό μας.

• Η αγκαλιά, το ελαφρό φάσκιωμα, το χλιαρό μπανάκι, μία ζεστή κομπρέσα ή το μασαζάκι στην κοιλιά, οι μονότονοι («λευκοί») ήχοι μπορεί να βοηθήσουν.

• Προβιοτικά: μικροοργανισμοί με ευεργετική δράση για τον οργανισμό. Ενδεχομένως κάποιες φορές να βοηθούν, αν και χρειάζονται περισσότερες μελέτες. Θα μπορούσαν να χορηγηθούν πάντα σε συνεννόηση με τον παιδίατρό σας.

   

Πότε να ζητήσω βοήθεια;

• Όταν το μωρό κλαίει ασταμάτητα για πάνω από 2 ώρες

• Όταν οι γονείς νιώθουν πραγματικά εξαντλημένοι

• Όταν υπάρχει άλλη παθολογική αιτία (τραυματισμός, πυρετός…)

• Όταν το μωρό αρνείται να φάει, κάνει εμέτους, διαρροϊκές ή αιμορραγικές κενώσεις

Οι κολικοί δε σχετίζονται με τη μετέπειτα αύξηση και ψυχοκινητική ανάπτυξη του βρέφους-παιδιού, ούτε την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του ή τις συνήθειές του (ύπνο, φαγητό).

paidiatrosvolos.gr