Έχουμε πλησιάσει τα Χριστούγεννα. Οι δρόμοι και τα σπίτια στολίζονται και οι άνθρωποι ανταλλάσσουν ευχές. Κάθε τόσο ακούμε την ευχή, «να περάσεις τέλεια!». Υπάρχουν όμως άνθρωποι που η ευχή αυτή τους δημιουργεί υπερβολικές προσδοκίες, ή μάλλον καλύτερα τους δημιουργεί την υποχρέωση ή την απόλυτη προσδοκία πως πρέπει να περάσουν φανταστικά τις γιορτές. Και συχνά η απόλυτη αυτή προσδοκία οδηγεί στην κατάθλιψη των εορτών.
Και αυτό πολύ συχνά δεν είναι η πραγματικότητα. Προσωπικές δυσκολίες, πιεστικές οικονομικές υποχρεώσεις, ή έλλειψη κοινωνικού κύκλου και φίλων, μπορούν να συντελέσουν στο να περάσουμε τις γιορτές πιο μοναχικά, ή πιο λιτά και απλά από όσο θα θέλαμε. Κανείς μας δε ζει σε άλλο κόσμο, η ζωή απέχει για τους περισσότερους από εμάς από το να είναι τέλεια!
Αν όμως έχουμε δημιουργήσει προσδοκίες, θεωρώντας πως το να περάσουμε με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο τις γιορτές δεν είναι απλώς κάτι που θέλουμε πολύ (και καλά κάνουμε!) αλλά κάτι το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να συμβεί, τότε βλέποντας την πραγματικότητα να διαψεύδει αυτή την απαίτησή μας, θα αρχίσουμε να καταστροφολογούμε για το πόσο άσχημο και τραγικό είναι που δεν περνάμε καλά στις γιορτές, όπως θα έπρεπε είναι πιθανό να δημιουργήσουμε μέσα μας τη θλίψη.
Δεν είναι μόνο προσδοκίες όμως που δημιουργούμε θεωρώντας πως είναι αυτονόητο και μονόδρομος το να περάσουμε καταπληκτικά στις γιορτές. Είναι και μια διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Οι ευχές που ανταλλάσσουμε, είναι εγκάρδιες ευχές και δείχνουν την αγάπη μας και το νοιάξιμο μας για τους άλλους. Δεν δείχνουν την πραγματικότητα στην οποία μάλιστα αν δεν ταιριάζουμε θα είμαστε παράταιροι.
Είτε όμως οι γιορτές για εμάς είναι μία αποκάλυψη ευτυχίας είτε μερικές συνηθισμένες μέρες, είτε ακόμα και μερικές πιο μοναχικές και λιτές, αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Και αυτή είναι πως ακόμα και όταν τα πράγματα δεν είναι όπως θα θέλαμε, μπορούμε να αποδεχτούμε αυτά τα οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε (ακόμα και αν δε μας αρέσει – και καλά κάνουμε) και να βάλουμε μπρος τις προσπάθειές μας για να αλλάξουμε αυτά που μπορούν να αλλάξουν. Γιατί ακόμα και δεν “περάσουμε τέλεια!”, η ζωή μας θα συνεχίσει να έχει χρώμα και εμείς θα μπορούμε να την απολαύσουμε.
Στις γιορτές ή σε όλον τον υπόλοιπο χρόνο λοιπόν, οι χαρές, οι απογοητεύσεις, οι διασκεδάσεις και οι πλήξεις, οι παρέα και η μοναξιά μπορούν να υπάρχουν με τον ίδιο τρόπο. Και εμείς συνεχίζουμε και τις βιώνουμε, απολαμβάνοντας αυτό το προνόμιο που η ζωή μας δίνει και βάζουμε ρότα για να τη βελτιώσουμε!
COMMENTS