Οποιαδήποτε κατάσταση, όσο διασκεδαστική ή όμορφη και αν είναι, μπορεί να γίνει επιβλαβής και να παρεκκλίνει από το στόχο της αν τη διαχειριστούμε με λάθος τρόπο. Ας σκεφτούμε π.χ. την περίπτωση να τα είχαμε όλα, να μη μας έλειπε τίποτα, να μη μας έλεγαν ποτέ «όχι». Πρόκειται για κάτι ευχάριστο, πράγματι.
Αλλά αν αυτό συνέβαινε συνέχεια, τότε τί νόημα θα είχε το «ναι»; Πώς θα νιώθαμε χαρά αν γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι όλα θα γίνουν όπως τα θέλουμε; Είναι όπως στην περίπτωση του φαγητού. Για να φάμε με όρεξη, πρέπει πρώτα να έχουμε πεινάσει. Αλλιώς δε θα ευχαριστηθούμε το γεύμα μας. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει σε κάθε συνθήκη της ζωής μας. Για αυτό είναι ωφέλιμο να έχουμε μέτρο.
Ο ίδιος κανόνας ισχύει και στην περίπτωση της χρήσης του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Δυστυχώς, όμως, πολλά άτομα ξεπερνούν το μέτρο, φτάνοντας σε ακραίες καταστάσεις. Τα διαδικτυακά παιχνίδια αποτελούν ένα κατάλληλο παράδειγμα για να κατανοήσουμε πώς κάποιος μπορεί να ξεπεράσει το μέτρο:
Όσο περισσότερο παίζουμε τόσο αυξάνεται η ανάγκη μας να παίξουμε παραπάνω, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συνεχώς νέα ανάγκη να ελέγξουμε την εξέλιξη του παιχνιδιού, να «ανεβάσουμε» στο ίντερνετ το σκορ μας κλπ. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, όπως σταδιακή πτώση του ενδιαφέροντός μας για πράγματα που προηγουμένως μας ευχαριστούσαν (π.χ. «δε θέλω να πάω στην προπόνηση του μπάσκετ»), απομάκρυνση από τις παρέες των φίλων, πτώση των επιδόσεων στο σχολείο, ασυνέπεια, διαταραγμένο ύπνο (με εφιάλτες, ξαφνικά ξυπνήματα, αϋπνία), πόνοι στο σώμα μας, παραμέληση του εαυτού κ.α.
Όπως είναι εμφανές, αυτή η κατάσταση είναι ιδιαίτερα βλαβερή και μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχει στη ζωή μας. Θυμίζει την κατάσταση στην οποία βρίσκονται άτομα εθισμένα, όπως ενήλικες που εθίζονται στα ναρκωτικά, στον τζόγο και σε άλλα πράγματα. Και η αλήθεια είναι πως όλο αυτό που περιγράψαμε είναι μια μορφή εθισμού, στην οποία μπορεί να καταλήξουμε πριν καν το καταλάβουμε, ξεκινώντας από την απλή σκέψη «ας κάτσω λίγο ακόμη στον υπολογιστή, δε χάθηκε και ο κόσμος!».
Για να το αποφύγουμε αυτό, αρκεί να βάλουμε μόνοι μας όριο στον εαυτό μας: Να μην ξεπερνάμε τις 1,5-2 ώρες/ημέρα μπροστά από τον υπολογιστή για λόγους διασκέδασης. Αν, ωστόσο, έχουμε ήδη ξεπεράσει το όριο, θα πρέπει να αρχίσουμε, έστω σταδιακά, να μειώνουμε τη διάρκεια μέχρι να καταλήξουμε στο «κατώφλι» των δύο ωρών/ημέρα.
COMMENTS