Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση

24 Φεβ, 2017 | ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, που συχνά αναφέρεται και με τη συντομογραφία ΓΟΠ, ή απλά ως παλινδρόμηση, είναι μία λειτουργική πάθηση του ανωτέρου πεπτικού, που σχετίζεται με την ύπαρξη του καυστικού γαστρικού υγρού (το όξινο υγρό που παράγεται στο στομάχι) στον οισοφάγο ή ακόμα στο φάρυγγα, στο λάρυγγα, στους πνεύμονες, στο στόμα, στη μύτη ή τους παραρρίνιους κόλπους (π.χ. τα ιγμόρεια)

Φυσιολογικά, τα υγρά του στομάχου μπορούν να επιστρέφουν (παλινδρομούν) προς τον οισοφάγο, αυτή όμως η “φυσιολογική” παλινδρόμηση είναι μικρής διαρκείας και δεν προκαλεί βλάβες στο ανώτερο πεπτικό. Όταν όμως οι φυσιολογικοί μηχανισμοί εναντίον της παλινδρόμησης ανεπαρκούν, το καυστικό γαστρικό υγρό αρχίζει πλέον να προκαλεί βλάβη του τοιχώματος των οργάνων με τα οποία έρχεται σε επαφή και δημιουργεί καταρχήν μία φλεγμονή του αντίστοιχου βλεννογόνου του οργάνου (πχ οισoφαγίτιδα, λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, ιγμορίτιδα κλπ).

Συμπτώματα

Η συμπτωματολογία της παλινδρόμησης ποικίλει τόσο ως προς την ένταση όσο και ως προς το είδος των ενοχλήσεων. Ένας ασθενής μπορεί να είναι από εντελώς ασυμπτωματικός, έως τόσο έντονα πάσχων, που να αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες / συνήθειες της καθημερινότητας (άσκηση, κατάκλιση, γεύμα). Μεταξύ άλλων τα συμπτώματα της ΓΟΠ είναι:

  • Κάψιμο ή/και πόνος στο θώρακα, πίσω από το στέρνο, που συνήθως σχετίζονται με κατάκλιση μετά από γεύμα λόγω της οισοφαγίτιδας.
  • Ρέψιμο, ξινίλες και αίσθημα ξινών υγρών στο στόμα, λόγω της αναγωγής γαστρικού υγρού έως το στόμα.
  • Δυσφαγία, λόγω της επίδρασης της πάθησης στη λειτουργικότητα του οισοφάγου.
  • Βράχος φωνής (βραχνάδα), βήχας και συχνές λοιμώξεις ανωτέρου αναπνευστικού (λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, τραχειίτιδα, ιγμορίτιδα, κλπ), για τις οποίες δεν ανευρίσκεται σαφής αιτιολογία.
  • Υπερβολική τερηδόνα στα δόντια λόγω των βλαβών από το όξινο γαστρικό υγρό.
  • Χρήση πολλών μαξιλαριών κατά τη νυκτερινή κατάκλιση, ως φυσιολογική προσαρμογή του ασθενούς προκειμένου να μειωθεί η παλινδρόμηση τη νύχτα κ.α.

Διάγνωση

Η διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης γίνεται αρχικά κατά τη λήψη ιστορικού, οπότε και τα αναφερόμενα συμπτώματα από τον ασθενή, εγείρουν την υποψία στον ιατρό (χειρουργό, παθολόγο, γαστρεντερολόγο, ωτορινολαρυγγολόγο, οδοντίατρο). Εφόσον τεθεί η υπόνοια ΓΟΠ, η ενδοσκόπηση του ανωτέρου πεπτικού (γαστροσκόπηση), αναδεικνύει τις βλάβες της οισοφαγίτιδας στον κατώτερο οισοφάγο. Διάφορες άλλες εξετάσεις (βαριούχο γεύμα, μανομετρία, pHμετρία, εμπεδησιομετρία, κλπ), επιβεβαιώνουν τη διάγνωση και αναδεικνύουν τη βαρύτητα της παλινδρόμησης (κατά κάποιον τρόπο ποσοτικοποιούν το πρόβλημα).

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της ΓΟΠ είναι αρχικά συντηρητική, με διατροφικούς περιορισμούς και φάρμακα που καταστέλλουν την παραγωγή οξέος στο στόμαχο (κυρίως αναστολείς της αντλίας πρωτονίων). Στόχος της συντηρητικής αγωγής δεν είναι η κατάπαυση της παλινδρόμησης, αλλά η μείωση των βλαβών που προκαλεί το γαστρικό υγρό, το οποίο πλέον δεν είναι όξινο, συνεχίζει όμως να παλινδρομεί στον οισοφάγο και στα υπόλοιπα όργανα. Με τη συντηρητική αγωγή τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, εφόσον αυτή τηρείται αυστηρά και ως προς τη λήψη φαρμάκων και ως προς τους διαιτητικούς περιορισμούς.

Επί αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής και υποτροπής της πάθησης μετά από διακοπή των φαρμάκων, ή εφόσον ο ασθενής δεν επιθυμεί, ή δεν δύναται να συμμορφωθεί με μία μακροπρόθεσμη συντηρητική αγωγή, αποκτά ένδειξη η χειρουργική αντιμετώπιση της ΓΟΠ με διάφορες τεχνικές (λαπαροσκοπική, ρομποτική, ενδοσκοπική έως και ανοικτή). Τα τελευταία χρόνια η ανοικτή χειρουργική αντιμετώπιση θεωρείται παρωχημένη και οι επεμβάσεις διενεργούνται με τις ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους λόγω της άριστης αποτελεσματικότητας, της ταχύτατης ανάρρωσης (οι ασθενείς παραμένουν στο νοσοκομείο μόλις μία ημέρα), του ελάχιστου χειρουργικού τραύματος (τομής), της σχεδόν μηδενικής απώλειας αίματος και του σχεδόν ανύπαρκτου μετεγχειρητικού πόνου. Μετά από μία αντιπαλινδρομική χειρουργική επέμβαση υπάρχει ένα χρονικό διάστημα περίπου τριών μηνών, κατά το οποίο ο ασθενής οφείλει να ακολουθήσει συγκεκριμένο διατροφικό πρόγραμμα. Στη συνέχεια δίδεται η δυνατότητα ελεύθερης δίαιτας. Πάντως, ακόμα και μετά από μία επέμβαση είναι δυνατόν ο ασθενής να έχει συμπτώματα παλινδρόμησης, τα οποία αντιμετωπίζονται ευχερώς με περιστασιακή λήψη αντιόξινων.

Mama Ponao

Mama Ponao

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρχειοθήκη